Het is natuurlijk 'if you're happy and you know it, clap your hands', maar toen ik naar mijn zelf gezaaide plantjes in de vensterbank keek, kreeg ik op de één of andere manier een seventies gevoel. Ha ha ha. Tja ik heb soms vreemde associaties. En omdat de meeste dingen in mijn hoofd op muziek gaan, bouw ik vaak wat nummers ter plaatse om naar iets toepasselijks. :)
Ik ben overigens van 1981, ik heb dus geen geschiedenis in de seventies, anders dan de hobbyboeken van mijn moeder. 'Creatief met....' en 'Alles over handwerken', met prachtige oranje, gele en bruine creaties en veel macramé.
Maar goed, terug naar de zaadjes. Ik ben dol op tuinieren. Het liefst zaai en stek ik alles zelf, dat geeft een soort voldoening (tja...). Op dit moment heb ik een tuin van steen, dus ik ben wat beperkt voor wat betreft het zaaien en planten, maar in potten en bakken gaat het ook prima.
Ik kocht in maart een zaaibakje met 6 potjes en een zakje zaadjes met bloemen voor vlinders en bijtjes. Eind april zaaide ik alle zaadjes en na 4 weken kon ik alle plantjes al overzetten in grotere potten, twee weken daarna kon ik ze weer overpotten...
Ik herken klavertjes, maar verder komt er echt helemaal niets bekend voor. In de linker pot, op de foto hier direct boven, staat een soort klimplantje met kleine blaadjes, die met kleine draadjes zich staande houdt aan een stokje. Ik ben er door gefascineerd... Ha ha ha ha..
Toen ik afgelopen week met één van mijn honden aan de wandel was, zag ik tussen al het onkruid, waaronder boterbloemen, het klimplantje met de kleine blaadjes, met paarse bloemetjes.
Tja, het is me wat. Ik heb gewoon twee potten met onkruid, waar ik al bijna 2 maanden met geduld en liefde voor zorg. Ha ha ha ha ha.
Ach, onkruid is best mooi, kijk maar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten