Frans & Francien

Ik had eens een (lelijk) konijn.... Ik kocht haar als maatje voor mijn hangoor, maar mijn hangoor vond het na een maand of 4 tijd om te gaan hemelen. :) Vervolgens werd mijn (lelijke) konijn 9,5 jaar! Een week voordat wij verhuisden naar onze nieuwe woning, bijna vier jaar geleden, moesten wij haar in laten slapen. Mijn man vond het daarna wel mooi geweest, 'geen konijnen meer'!

Inmiddels zeur ik al twee jaar dat ik een konijn wil, niet dat ik daar daadwerkelijk toestemming voor nodig heb, maar in een huwelijk is het natuurlijk een beetje geven en nemen. :) En je moet je man natuurlijk het idee geven dat hij wat te vertellen heeft.

Voor de verandering liep ik een paar weken geleden in een kringloopwinkel (geloof me, ik heb best een leven hoor...) en liep tegen dit aan.

Ik kon het niet laten. Even door de vaatwasser en hij was weer als nieuw. 

Mijn man moest uiteraard om mij lachen, maar stond er niet negatief tegenover. 'Als je het doet, kopen we niet zo'n dierenwinkel konijn bij gebrek aan beter, maar één die je echt leuk vind', zei hij. Ik liet het even bezinken (Lees: ik ging als een gek het internet afstruinen) en keek op mijn gemak wat voor een konijnenhokken er tegenwoordig te koop zijn.

Een Franse hangoor heeft mijn voorkeur en dan het liefst grijs. Ik heb in het verleden altijd vrouwtjes gehad, maar las online dat mannetjes wat rustiger zijn, dus dit keer wilde ik voor een ram gaan. 

En daar was hij, op een boerderijtje in de polder, onze Frans. :)

Ik was meteen verkocht. Wat een dotje was hij.....Nu moest ik dus serieus op zoek naar een hok. Frans kan wel 6-8 kilo worden, dus hij moet wel de ruimte hebben. Ik heb uiteindelijk dit hok gekocht.

Twee weken later stuurde de fokker een berichtje, ze had heel vervelend nieuws......Frans was eigenlijk Francien! Ik moest er kostelijk om lachen, maar besloot haar toch te nemen, want ik was al verkocht.

Inmiddels was het enorme hok ook gearriveerd en eigenlijk kon daar nog wel een tweede konijn bij, konijnen houden immers niet van alleen zijn (tja een excuus is zo bedacht). Ze zitten nog even apart, totdat Frans een jeweetwelkonijn is. Tot die tijd snuffelen ze een beetje door het gaas.

Wij hopen dat Frans en Francien nog een lang leven bij ons zullen hebben. :)