Neem even een moment, voordat je verder leest, om een Western muziekje in je hoofd af te spelen.
Heb je 'm? Nou daar gaan we...
Gister heb ik een leuk kapstokje via Facebook op de kop getikt. 'Hoe ga ik dit aan Pierre vertellen?' dacht ik. :) Mijn zus zei meteen: 'oh een kapstok, want die heb je nog niet (sarcastische toon)'.
Ik legde de kapstok in de kast onder de trap, niet dat Pierre een boeman is, in tegendeel, maar eigenlijk zei een stem in mijn hoofd: 'deze heb je ECHT niet nodig'.
Nadat de pizza was weggewerkt en we de dag hadden doorgenomen, haalde ik enthousiast mijn kapstokje tevoorschijn. Met een lach op zijn gezicht zei hij: 'ik ga 'm niet NU ophangen hoor'.
Maar goed, dat was gister. Heb je het muziekje nog in je hoofd?
Na het ochtendritueel (aankleden, ontbijt, school) heb ik Hugo naar opa en oma gebracht. Hij had zelf besloten dat hij daar vandaag wilde zijn.
Eenmaal thuisgekomen pakte ik de schroeven, pluggen, waterpas, schroefmachine, bitjes en boortjes. Ik tekende de plek voor de gaten af en ging gewapend met de schroef-/boormachine op de trap staan. Dat enorm mannelijk voelende moment, waarop ik de schroef-/boormachine in mijn hand had, zag ik mezelf ineens in een foute outfit in een Westernfilm staan. :)
De gaten waren geboord, de pluggen hadden nog wat tikken nodig, maar ik was de hamer vergeten op zolder. Met de achterkant van een dunschiller, tikte ik de pluggen erin. Tja, daarmee was het Western gevoel ook meteen weg. Hi hi hi.
De foto's waren een beetje lastig te maken in de gang, maar volgens mij geven ze een aardige impressie.
Nu even het boorgruis opzuigen en het gereedschap opbergen, dan is het alsof de Western zich nooit heeft afgespeeld.... ;)
Prettig weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten