woensdag 12 maart 2014

Bezoekje aan het Stedelijk Museum

Een aantal jaar geleden schreef ik me eens in bij een arbeids bemiddelings bureau in Amsterdam. Ik kwam daar terecht, doordat zij destijds een interessante vacature voor mij beschikbaar hadden. Het bleek uiteindelijk het meest vreemde sollicitatiegesprek ooit te worden. Van 'lees je de bijbel' tot 'wat is er in hemelsnaam leuk aan een museum bezoek?'. Ik werd uiteindelijk afgewezen, omdat mijn karakter te bruisend zou zijn voor de volgens hen nogal saaie werkgever.

Het heeft me niets gebracht, maar toch denk ik telkens weer even vluchtig aan dat gekke gesprek dat ik ooit had, als ik een museum of tentoonstelling bezoek. Zo ook afgelopen maandag. Mijn zus had een vrije dag en besloot naar de tentoonstelling van Marcel Wanders te gaan, in het Stedelijk Museum Amsterdam. En ik heb alle dagen vrij, dus ik besloot gezellig mee te gaan.

Marcel Wanders is een industrieel ontwerper, die ik wel kende van de kunststof honden, maar verder zei het me niet veel. Ik vond dat het wel heel wat moest zijn, voor de € 15,- die ik aan de kassa moest afrekenen. Ha ha ha ha... 

Bij het zien van de eerste paar objecten, was ik direct verkocht. Een ontwerper naar mijn hart. Er was eigenlijk niets, dat ik niet mooi vond. Zelfs de donkere, nogal deprimerende achtergrond muziek, liet mij er niet van weerhouden de gehele te toonstelling met veel interesse te bekijken. Hier volgen wat foto's van de tentoonstelling.





Stoelen van gehaakte kleedjes en macramé, pannen, servies, speldjes, meubels, verlichting, woonaccessoires, een wiegje en de enorme gezichten zoals de foto hierboven. Alles was prachtig om te zien. Dit zijn slechts een paar foto's, er is ontzettend veel te zien. Dus zeker een bezoekje waard!

Overigens vond ik de rest van het stedelijk museum nogal teleurstellend. Veelal schilderijen, gelijkend op knutselwerkjes van kinderen. Foto's zonder humor of verhaal en onaardige beelden. Daarbij kon ik me de vraag van het arbeids bemiddelings bureau ineens heel goed voorstellen. :)

Niet alles was lelijk of geen kunst aan. Mijn zus, die graag allerlei soorten cakes en gebak maakt, was bij het zien van het volgende schilderij, direct enthousiast. En dan te bedenken dat ze niet eens door had dat het om een beslagkom gaat. Hi hi hi hi...



Tot slot liepen we op weg naar de uitgang langs een aantal kamers met retro voorwerpen zoals wekkers, stoelen, telefoons, lampen en waterkokers. Leuk om te zien, als je toch al een museumjaarkaart hebt zoals mijn zus. Gelukkig was de te toonstelling van Marcel Wanders het geld en de moeite en een bezoekje aan het Stedelijk meer dan waard!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten