Januari, nog midden in de winterdepressie, zie ik uit naar de tijd dat de vogels 's morgens fluiten, ik de bakken weer kan vullen met perkplanten, de kinderen buiten kunnen spelen en Koninginnedag weer dichterbij komt. Vooral dat laatste fleurt mijn gedachten altijd bijzonder op. Ik heb overigens geen echte winterdepressie, want ik ben dol op sneeuw en kou, maar dan zoals ze dat in Oostenrijk hebben. In de winter zeker sneeuw en dan gevolgd door een mooie zomer. :)
Maar goed, Koninginnedag; Voor een kringloop fan zoals ik, betekent het een heerlijk dagje struinen en koopjes jagen. De laatste jaren is het vaste prik om de avond voor Koninginnedag, met mijn man, moeder, zus en onze vriendin Els alvast het centrum in te gaan. Van tevoren bedenken we of we een bepaald doel hebben. Dit jaar had ik als hoofddoel: vierkante/ronde potjes van glas (waxinelichthouders) om iets omheen te haken of te breien, danwel te beplakken met kant.
Voor mijn moeder kijken we altijd uit naar Boerenbont servies van Boch, waarbij we vooral interesse hebben in stukken die zeldzamer zijn dan borden, eierdopjes, kopjes en theepotten.
Els wilde graag een vrolijke grote kom, te gebruiken als sla schaal.
Mijn zus had geen speciaal doel, dus hield zich vooral bezig met mijn glazen potjes en mijn man gaat altijd mee om zijn oude bekenden de hand te schudden.
Maandagavond viel het ons wat tegen, er lagen veelal spullen welke ik zelf weg zou gooien en absoluut niet meer geschikt zou vinden om te verkopen. Vergeelde waterkokers, gebruikte knuffels, kapotte kopjes, verwassen kinderkleding en incomplete spellen. Ik kwam in ieder geval met niets thuis.
Dinsdag ben ik, na te hebben uitgeslapen, met mijn man, kinderen en zus nogmaals naar het centrum gegaan. Ditmaal troffen wij ware schatten en waren wij dolenthousiast. Het zijn in onze ogen overigens vooral schatten doordat het koopjes zijn, het geeft een bijzonder goed gevoel voor relatief weinig geld. En vergis je niet, we zijn kieskeurig hoor!
Mijn zus en ik liepen in op een prachtige quiche vorm van Boerenbont. Naar onze mening hadden ze daar zeker nog € 12,50 voor kunnen vragen. Buiten dat wij deze vorm nooit eerder hadden gezien, was hij in nieuwe staat. Het mooiste komt nog!! De beste verkoper vroeg of ik verzamelaar was van boerenbont. 'Nee, ik vind de vorm mooi' zei ik, want IK ben immers niet de verzamelaar. 'Geef maar een eurootje' zei hij. Ik hield mijn enorme enthousiasme binnen en zocht op mijn gemak een euro op. Van binnen juichte ik hysterisch. Ha ha ha ha ha. Het was zeker weten de vondst van de dag.
Van deze zelfde verkoper kocht ik van Blond Amsterdam 4 splinternieuwe mokken en een theetrommel voor € 5,-, dat boden we zelf, omdat dat het minimaal waard was. Als iets mooi is, moet je uiteraard redelijk blijven.
En redelijk blijven, dat heb ik gedaan. Ik liep tegen een in zeer goede staat verkerende bakvorm aan van koper. Hij zou prachtig staan aan de muur in mijn keuken. De verkoopster wist duidelijk wat vormen als deze waard zijn en ik heb dan ook niet onderhandeld over haar vraagprijs. :)
Els heeft een bijzonder oog voor koopjes, waar wij denken niets te zien, pikt Els er vaak toch weer een bijzondere vondst uit. Bijzonder hoe zij tegen de leukste dingen aan loopt. Vaak hebben wij ook voordeel van haar oplettendheid. De sla schaal heeft ze uiteindelijk niet gevonden, maar wel vele andere bruikbare dingen.
Ik kan in ieder geval weer tal van mensen blij maken met een door mijn hand versierde waxinelichthouder, hieronder twee foto's van de buit.
Tot slot deed mijn kringlooppassie mij even stil staan bij de dood van Michel, een vriend die vorig jaar onverwachts en veel te vroeg is overleden. Wij deelden meerdere interesses met elkaar, maar de liefde voor kringloop was toch wel een grote. Hij had mijn enthousiasme gister zeker met mij kunnen delen. :)
